🌿 DateJungle is een plek vol hilarische ontmoetingen, leerzame lessen en verrassende momenten. Hier deel ik mijn verhalen over het moderne daten als single vrouw. Met humor, een flinke dosis zelfspot en soms een knipoog naar de absurditeit van het hele proces.
Lees, lach en leef mee. Want één ding is zeker: daten na je 50ste is allesbehalve saai!
Mannen op datingapps blijven me verbazen. Hun foto's vooral. Hoe ze het telkens weer voor elkaar krijgen om zichzelf te fotograferen in het slechtst mogelijke licht, is bijna een talent op zich. Vaak lijkt het alsof de foto is genomen tussen de wasmand en het strijkijzer, op een moment dat niemand het mocht weten.
Soms wil je gewoon weer dat ouderwetse gevoel: iemand spontaan ontmoeten, zonder dating app. Een vip event leek me een leuke kans om iemand op een andere manier te leren kennen dan via het digitale gedoe. Wie weet ontstaat daar een leuke babbel, een vonk(je), een dansje. Want stiekem dromen we er toch allemaal van dat je hem gewoon...
Niemand bereidt je voor op rouwen. Je krijgt clichés als "het wordt beter met de tijd" of "hou je sterk". Maar wat niemand me vertelde, was dat ik in volle rouw plots een ontembaar verlangen naar seks zou krijgen. Zo hevig dat ik me soms afvroeg of ik niet compleet gek geworden was.
Ik leerde Dirk kennen op een datingapp. Het waren niet zijn foto's die me aanspraken, maar zijn profieltekst. Soms is het iets kleins waardoor je denkt: ja, deze persoon begrijpt het leven een beetje zoals ik. Hij schreef authentiek en open. En ergens tussen de zinnen door las ik dat hij, net als ik, wist wat verlies was.
Na een reeks dates met mannen die hun diploma als persoonlijkheidskenmerk gebruikten, besloot ik mijn datingfilters eens te herbekijken. Dat vinkje "hoger opgeleid"? Schrappen maar. Want tja… een masterdiploma garandeert geen volwassen gedrag en het zegt zelden iets over emotionele intelligentie.
Er zijn van die mannen… Je weet wel, ze komen je leven binnen met een blik waar je de rest van de dag licht van in het hoofd blijft. Guy was zo iemand. Niet de klassieke adonis maar hij had iets. Iets ongrijpbaars. Een mysterieuze blik die zei: "Ik wil alleen jou." En ik… ik smolt. Slappe knieën, hartslag 180 en hersenen op stand-by. ...
Soms denk ik dat ik mijn roeping gemist heb. Ik had geen marketeer moeten worden. Ik had een praktijk moeten openen als liefdescoach voor gekwetste, verdwaalde vrijgezellenmannen.
Je kent het moment wel: de date loopt op z'n einde, het gesprek kabbelt voort… en dan verschijnt daar ineens de rekening. Niet zomaar een papiertje, maar een soort test. Alsof je moet kiezen tussen principe of gevoel, onafhankelijkheid of overgave.